Η Οργάνωση Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης

Χαρακτηριστικά & ταυτότητα της νέας οργάνωσης.

Το θεμέλιο της εργατικής δημοκρατίας.

Νέα ποιότητα στη στράτευση και συμμετοχή στον αγώνα για μια άλλη κοινωνία.

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί το ΣΤ. Κεφάλαιο των Θέσεων και Προγραμματικών Αρχών που ενέκρινε το ιδρυτικό συνέδριο της "Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης":

ΣΤ. Κεφάλαιο: Η Οργάνωση Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης

ΣΤ.1 Χαρακτηριστικά και ταυτότητα

Δεν επινοούν ούτε κατασκευάζουν οι κομμουνιστές τις πρωτοπορίες. Αυτές γεννιούνται στην ιστορική κίνηση της εργατικής τάξης. Η προσπάθειά μας για τη διαμόρφωση κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος, πρέπει ως εκ τούτου να συναντηθεί με ευρύτερα τμήματα της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των καταπιεζόμενων λαϊκών στρωμάτων, να αποκτήσει ποιοτική σχέση μαζί τους και να αλληλεπιδράσει με καμπές της ταξικής πάλης και του πολιτικού αγώνα, που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ανάπτυξης ενός μαζικού, εργατικού επαναστατικού κόμματος. Το κόμμα είναι τμήμα της ιστορικής κίνησης της εργατικής τάξης, ιδιαίτερα των πιο προωθημένων χειραφετητικών τάσεών της. Δεν είναι μόνο θεωρητική και πολιτική πρωτοπορία, είναι και πρακτική. Είναι η πιο μαχητική δύναμη του κινήματος και του μετώπου. Είναι το μέσο, και όχι ο σκοπός –πολύ περισσότερο ο αυτοσκοπός–, για την υπεράσπιση και την προώθηση των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων.

Η Οργάνωση Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης που ιδρύουμε, επιδιώκουμε να αποτελέσει καθοριστικό βήμα για ένα κόμμα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης. Χωρίς να θεωρούμε ότι η προσπάθεια μας αποτελεί το «τέλος της διαδρομής» για τον στόχο του κόμματος, απορρίπτουμε λογικές αέναων μεταβατικών σταδίων που αναπαράγουν σύγχυση και ανασφάλεια, και επιδιώκουμε θαρρετά μια αποφασιστική κίνηση συγκρότησης των δυνάμεων που εργάζονται πρακτικά, θεωρητικά, πολιτικά και οργανωτικά για τον στόχο αυτό. Η επίτευξη του στόχου θα κριθεί από την ταξική πάλη και από την ικανότητα μας να συμβάλλουμε έμπρακτα στους σκοπούς που διακηρύσσουμε.

Η νέα πολιτική οργάνωση της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής αριστεράς συγκροτείται από τα μέλη της που συμφωνούν και στρατεύονται στις προγραμματικές αρχές της για την στρατηγική της αντικαπιταλιστικής επανάστασης και της εργατικής εξουσίας που θα εφαρμόσει το πρόγραμμα και θα προωθήσει τους επαναστατικούς μετασχηματισμούς για τη μετάβαση στο σοσιαλισμό και κομμουνισμό. Που συμφωνούν και αγωνίζονται συλλογικά στο δρόμο της επαναστατικής τακτικής για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της βάρβαρης επιδρομής του ολοκληρωτικού καπιταλισμού.

Τα χαρακτηριστικά που επιδιώκουμε να έχει η νέα οργάνωση απορρέουν από τους σκοπούς της:

- Είναι οργάνωση κομμουνιστική, με στρατηγικό σκοπό τον κομμουνισμό ως σύστημα κοινωνικής οργάνωσης, ως αναγκαιότητα, δυνατότητα και τάση στον σύγχρονο καπιταλισμό. Προβάλλει την κομμουνιστική απελευθέρωση ως κίνημα και πράξη που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων με σκοπό μια κοινωνία των ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών (κοινωνία στην οποία απαλείφονται οι κοινωνικές τάξεις και το κράτος). Που εργάζεται για την επαναθεμελίωση του κομμουνιστικού κινήματος, βασιζόμενη στα «καύσιμα» που προκύπτουν από τα νέα δεδομένα της ταξικής πάλης, και την κριτική ιστορική μελέτη του κομμουνιστικού κινήματος.

- Οργάνωση επαναστατική, με πρόγραμμα και στρατηγική συνολικής χειραφέτησης και με επαναστατική τακτική και δράση. Με γραμμή οικοδόμησης πολιτικού υποκειμένου -πρωτοπορίας σε όλα τα επίπεδα, με στόχο ένα πολιτικό κίνημα της εργατικής τάξης που είναι το υποκείμενο της ανατροπής και μετασχηματιζόμενο το υποκείμενο της επανάστασης. Απέναντι στην κυρίαρχη τάση της μετατροπής της πολιτικής σε μια μικρό-πολιτική του άμεσου, του τυχαίου και του μερικού, η οργάνωση αναλύει συγκεκριμένα και διαλεκτικά την πραγματικότητα και στο πλαίσιο αυτό διαμορφώνει ένα συνεκτικό και συγκεκριμένο κάθε φορά σχέδιο πολιτικής δράσης με κριτήριο την προσέγγιση του στρατηγικού σκοπού της.

- Είναι Οργάνωση που καθοδηγείται από την θεωρία του επαναστατικού μαρξισμού και εργάζεται με λογική συλλογικού διανοούμενου για την υπεράσπιση, τη δημιουργική μελέτη και ανάπτυξη της θεωρίας. Η οργάνωση αξιοποιεί και αναπτύσσει τον πλούτο του μαρξισμού, αντιμετωπίζοντας κριτικά τις εσωτερικές εντάσεις του, τις ανεπάρκειές του, τις θετικές κορυφώσεις, αλλά και τις δραματικές καταλήξεις του εργατικού κινήματος μέχρι τις μέρες μας. Ο μαρξισμός αποτελεί για εμάς ένα αναπτυσσόμενο και συνάμα συνεκτικό «σώμα» ιδεών, με βάση τον οποίο κατανοούμε την ιστορική εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών, προσεγγίζουμε κριτικά-επιστημονικά την ουσία των καπιταλιστικών σχέσεων και ιχνηλατούμε τους όρους απαλλαγής από αυτές. Δεν είναι μια «αποστεωμένη» θεωρητική οντότητα, ούτε μια γενική «ακαδημαϊκή» αφήγηση, πολύ περισσότερο δεν αποτελεί μια ασπόνδυλη θεωρητική οντότητα, που επιδέχεται ακόμη και εχθρικές μεταξύ τους «αναγνώσεις», ούτε μια «κοινωνικά ορφανή» θεωρία. Αντιθέτως, είναι μια θεωρία στρατευμένη στην υπόθεση της εργατικής χειραφέτησης και διαθέτει έναν συνεκτικό πυρήνα που συγκροτείται από κρίσιμες έννοιες, όπως, μεταξύ άλλων: Φιλοσοφικός υλισμός, η Διαλεκτική, η Υλιστική αντίληψη της Ιστορίας, η ταξική διαίρεση της κοινωνίας, ο ρόλος του ταξικού αγώνα ως κινητήριου μοχλού της ιστορίας, ο νόμος της αξίας, η εκμετάλλευση και η υπεραξία, ο ρόλος του αστικού κράτους, η ανάγκη τσακίσματός του και απονέκρωσης του, η ανάγκη της επανάστασης και η άρνηση του μεταρρυθμισμού, ο εργατικός διεθνισμός, η έννοια του ελεύθερου καθολικού ανθρώπου, της κοινοκτημοσύνης, της κοινωνικής χειραφέτησης, της κατάργησης της αντίθεσης πνευματικής και χειρωνακτικής εργασίας, της απελευθέρωσης του χρόνου και της αναγωγής του ελεύθερου δημιουργικού χρόνου σε βασικό μέτρο του κοινωνικού πλούτου, της υπέρβασης του κέρδους και του χρήματος. Η οργάνωση ως συλλογικός διανοούμενος θεωρεί ως απαραίτητο και αναγκαίο πεδίο την ιδεολογική αντιπαράθεση στην αστική και μικροαστική ιδεολογία, την αντεπίθεση και στο πεδίο των ιδεών της επαναστατικής απελευθερωτικής προοπτικής της ανθρωπότητας. Εξοπλίζει το δυναμικό της και ταυτόχρονα τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους, νέους και αγωνιστές/τριες με στόχο την ολόπλευρη συγκρότησή τους, την ικανότητά τους στην ανάλυση, την κριτική σκέψη και την πολιτική και θεωρητική συμβολή.

- Είναι οργάνωση εργατική, με κοινωνική βάση στη σύγχρονη πολυσύνθετη, πολυεθνική και πλειοψηφική κοινωνικά εργατική τάξη. Αγωνίζεται πρώτα απ΄ όλα για την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης και την πολιτική και ταξική ηγεμονία της σε όλα τα επίπεδα (κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό, θεωρητικό, οργανωτικό), επιδιώκει την ποιοτική και πλειοψηφική συμμετοχή των πρωτοπόρων τμημάτων της τάξης στην σύνθεση της. Ο προσανατολισμός αυτός εκφράζεται και στη διάταξη των οργανώσεων, στις προτεραιότητες της οικοδόμησης (εργατοπαραγωγικές οργανώσεις και κλάδοι στρατηγικής σημασίας). Επιχειρεί να συσπειρώνει τη νέα εργατική βάρδια και τα πληβειακά στρώματα της νεολαίας. Αφουγκράζεται τις ανησυχίες της νέας γενιάς και επιδιώκει τη συγκρότηση σύγχρονου κομμουνιστικού ρεύματος στη νέα γενιά και την ανώτερη στράτευση των νέων αγωνιστών για το πρόγραμμα και κόμμα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης. Η εργατική κατεύθυνση της αποτυπώνεται πρώτα από όλα στην πολιτική γραμμή και στη βαρύτητα που δίνει η οργάνωση στο εργατικό κίνημα. Οργάνωση που προσανατολίζει τα μέλη σε συνολικό πολιτικό εργατικό αγώνα με βάση τα στρατηγικά συμφέροντα της εργατικής τάξης και όχι στη συντεχνιακή οικονομίστικη στενότητα και στην κυριαρχία της κοινοβουλευτικής παρέμβασης. Φυσικά, μέλη της οργάνωσης μπορούν να γίνουν και αγωνιστές-τριες που δεν ανήκουν στην εργατική τάξη στον βαθμό που συμφωνούν με την στοχοθεσία της, κάτι που δεν αλλοιώνει τον συνολικό εργατικό προσανατολισμό και φυσιογνωμία της.

- Είναι οργάνωση διεθνιστική, η οποία δρα μέσα στην εργατική τάξη με συνείδηση της μακράς ιστορίας του διεθνούς επαναστατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Αγωνίζεται για τη δημιουργία ρηγμάτων στο εθνικό και διεθνικό πλέγμα του κεφαλαίου και τη νίκη της επανάστασης στη χώρα μας, πάντα από διεθνιστική σκοπιά και οπτική· Έχει στον πυρήνα της τον εργατικό διεθνισμό, την ιστορική ματιά της παγκόσμιας τάξης των εργαζομένων που παλεύουν σε όλο τον πλανήτη για την χειραφέτησή τους από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Στέκεται από θέσεις αρχών αλληλέγγυα και προωθεί την κοινή πάλη των εργαζομένων, των νέων, των καταπιεσμένων κάθε μορφής και των λαών σε κάθε γωνία της γης. Αντιπαλεύει κάθε μορφή ρατσισμού, φασισμού, εθνικισμού και καταπίεσης, όπως και τις εκφράσεις του κοσμοπολίτικου αστικού «διεθνισμού» της καπιταλιστικής διεθνοποίησης. Προωθεί σταθερά τον αγώνα για γενίκευση των επαναστατικών διαδικασιών, το διεθνή συντονισμό των εργατικών και επαναστατικών κινημάτων, με στόχο και μια νέα Κομμουνιστική Διεθνή που απαιτεί η εποχή μας.

- Είναι οργάνωση μαζική. Γιατί η υπόθεση της καθημερινής πάλης και της επανάστασης κρίνεται από μια οργάνωση με ισχυρή παρουσία στους εργασιακούς χώρους, στις πόλεις και τις γειτονιές, στους νέους και νέες, στη θεωρία και στον πολιτισμό, σε όλες τις κοινωνικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις. Μαζική ώστε να πρωταγωνιστεί στο ξύπνημα αγωνιστικών διαθέσεων και στην οργάνωση συλλογικών αγώνων μέσα στους οποίους δρα ενεργά προωθώντας το πρόγραμμα και την πολιτική της. Απέναντι στα αστικά και ρεφορμιστικά μοντέλα των «κομμάτων-δικτύων», των «κομμάτων-ειδικών-επαγγελματιών», των θεματικών συσπειρώσεων-οργανώσεων και των ομάδων πίεσης ή ακτιβισμού, των μιντιακών μορφωμάτων και των πολιτικών σχηματισμών μιας χρήσης ή της εικόνας, θεμελιώνουμε την ανάγκη για μαζικό, δομημένο, λειτουργικό κόμμα, με οργανώσεις μελών, όργανα, διαδικασίες και αρχές που συγκροτούν το δυναμικό πάνω στο πρόγραμμα. Μαζική οργάνωση που απευθύνεται διαρκώς στους πιο πρωτοπόρους αγωνιστές/τριες για την ένταξή τους. Μακριά από λογικές ελιτισμού, σεκταρισμού ή απαξίωσης της ζωντανής συμμετοχής των ανθρώπων στη δράση και τη λειτουργία της οργάνωσης, στοχεύει στην ποιοτική και ποσοτική ενίσχυσή της, ως δρόμος και καθοριστική συμβολή στην επαναστατική διαδικασία.

- Είναι οργάνωση καθολικά απελευθερωτική. Ενσωματώνει στη λειτουργία και τη δράση της, στη στάση και την καθημερινή παρουσία των μελών της την επιδίωξη για κατάργηση της σχέσης μισθωτής εκμετάλλευσης, αλλά και κάθε άλλης καταπιεστικής, εκμεταλλευτικής και αλλοτριωτικής σχέσης (π.χ. σχέση διευθυντή-διευθυνόμενου). Συγκροτεί και διαμορφώνει τα μέλη της στο πρότυπο ανθρώπου-κομμουνιστή αγωνιστή που βάζει στη θέση του αστικού ατομισμού, του φιλελεύθερου ατομικού δικαιωματισμού και της κυριαρχίας του «εγώ», το συλλογικό «εμείς» των καταπιεσμένων, διαμορφώνοντας ελεύθερες, ισότιμες και βαθύτερες ανθρώπινες σχέσεις και αξίες, αναδιοργανώνοντας επαναστατικά τις συνειδήσεις του υποκειμένου της επανάστασης. Η ασυμφιλίωτη στάση απέναντι στην αναπαραγωγή αντισυντροφικών συμπεριφορών, αστικών και καταπιεστικών αντιλήψεων και πρακτικών τόσο στο εσωτερικό της όσο και στις σχέσεις των μελών με την κοινωνία, αποτελεί έμπρακτη έκφραση και συνέπεια της στρατηγικής της καθολικής κοινωνικής απελευθέρωσης. Με τον τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας της, με τις σχέσεις που οικοδομεί στο εσωτερικό της, αλλά και με το μέτωπο και το κίνημα, με τις σχέσεις που δημιουργεί με τους εργαζομένους, με την ηθική και τις αξίες που αποπνέει, πρέπει να τείνει διαρκώς να «προεικονίζει» την κοινωνία που επαγγέλλεται. 

- Όλα τα παραπάνω στοιχεία και χαρακτηριστικά της οργάνωσης στο σύνολό τους αποτελούν προϋπόθεση ώστε να ξεπεραστούν οι ιστορικές αδυναμίες και απολήξεις που μετέτρεψαν πολλά επαναστατικά και κομμουνιστικά ρεύματα και κόμματα είτε σε γραφειοκρατικά μορφώματα με ρεφορμιστική τελικά πολιτική, είτε σε οργανώσεις/ομάδες πίεσης και πολιτικού/κινηματικού ακτιβισμού χωρίς ικανότητα μαζικού πολιτικού ρόλου και συνολικής κοινωνικής επίδρασης, είτε σε κλειστές σέκτες ιδεολογικής αναφοράς και έκφρασης ιστορικών ρευμάτων του κομμουνιστικού κινήματος μακριά από τις σημερινές αντιθέσεις και ανάγκες της κοινωνίας. Η οργάνωσή μας επιδιώκει να λειτουργεί με αντίληψη πανκοινωνικής δράσης, αγωνίζεται για το σύνολο των ζητημάτων της ταξικής πάλης με κέντρο τον αγώνα για την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.

ΣΤ.2 Εργατική Δημοκρατία: Θεμέλιο της συγκρότησης και ζωής της οργάνωσης

Η συγκρότηση και η λειτουργία της οργάνωσης κομμουνιστικής απελευθέρωσης βασίζεται στην αρχή της εργατικής δημοκρατίας, με ενιαία συστατικά της στοιχεία α. την δημοκρατική διαδικασία συζήτησης και απόφασης των επαναστατών στις γραμμές της και β. την δημοκρατική ενότητα στη δράση με βάση την αρχή της πλειοψηφίας. Σε αυτή την οργανωτική θεωρητική αντίληψη και πρακτική επιλογή, η δημοκρατία και η εθελοντική συνειδητή πειθαρχία αποτελούν αδιαίρετους πόλους, που πηγάζουν από τον επαναστατικό ρόλο της οργάνωσης. Η εφαρμογή των αρχών λειτουργίας συνδέεται καθοριστικά με την κομμουνιστική φυσιογνωμία και την κατάκτηση της μέγιστης δυνατής ενοποίησης πάνω στην επαναστατική στρατηγική και τακτική του δυναμικού της οργάνωσης. Η συμμετοχή στην οργάνωση αποτελεί δέσμευση σε στάση ζωής και δράση για τον σκοπό που αποτυπώνεται στο πρόγραμμα.

Οι αρχές αυτές βασίζονται στις φιλοσοφικές και θεωρητικές επεξεργασίες του μαχόμενου μαρξισμού που αντιλαμβάνεται την οργανωτική δομή ως μια οργανική ενότητα στο πλαίσιο της οποίας η συνείδηση καθορίζει την ωριμότητα, την πειθαρχία, την αποτελεσματικότητα και την αντοχή του κόμματος και αντίστροφα. Ο τρόπος λειτουργίας δεν αποτελεί ένα τεχνικό-πρακτικό θέμα, αλλά ζήτημα που βασίζεται και πηγάζει από την αυτοσυνείδηση των μελών.

Σε αυτή τη βάση, στις αρχές συγκρότησης και τους κανόνες λειτουργίας της οργάνωσης αποτυπώνονται:

- Η σαφήνεια των κριτηρίων για την ένταξη και η διαδικασία της ένταξης. Πρόκειται για ανώτερη πολιτική, πολιτισμική, αξιακή επιλογή και πράξη. Βήμα-επιλογή ελεύθερης και συνειδητής στράτευσης για εθελοντική και ανιδιοτελή προσφορά, που αντιμετωπίζει την έννοια του καθήκοντος στην ολότητά της ως μια απαίτηση για την προάσπιση και την κατάκτηση των εργατικών συμφερόντων και των επαναστατικών στοχεύσεων με συλλογική πρακτική, με αυτοπειθαρχία και προτεραιότητα του συλλογικού έναντι του ατομικού. Με σαφή τρόπο καταγράφονται στους κανόνες λειτουργίας και οι διαδικασίες και τα κριτήρια για την παύση της ιδιότητας του μέλους, όταν προκύπτει το θέμα αυτό στις οργανώσεις βάσης.

- Η μέγιστη δυνατή ενοποίηση πάνω στην επαναστατική στρατηγική και τακτική που στηρίζει και ενισχύει την εργατική δημοκρατία. Αυτό επιτυγχάνεται με εθελοντική συλλογική διαμόρφωση, αποδοχή και ενιαία πρακτική προώθησης του Προγράμματος από τους αγωνιστές/τριες μέλη, με ενιαία δράση για την επίτευξη των στόχων. Η αρχή αυτή είναι μια δυνατότητα και μια ανάγκη των οργανωμένων μελών, που πραγματώνεται πρωτίστως με πολιτικούς όρους, με συντροφικό διάλογο και συντροφική κριτική και αυτοκριτική. Κατοχυρώνεται με την ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων, την οργανωμένη δημοκρατική συζήτηση, το σεβασμό και τη συλλογική αξιολόγηση κάθε άποψης, αλλά και με την ιδεολογική διαπάλη που διεξάγεται ανάμεσα σε γνώμες, ρεύματα και αντιλήψεις που νομοτελειακά υπάρχουν σε κάθε ζωντανό-μαζικό οργανισμό· με στόχο να διαμορφώνεται η προγραμματική-στρατηγική συμφωνία των μελών και να αποκρυσταλλώνεται μια επαρκής συμφωνία για την τακτική και τους δρόμους προώθησής της.

- Η διασφάλιση -με κάθε πρόσφορο και ασφαλές μέσο- της ίσης πληροφόρησης των μελών, της εμπέδωσης της ενότητας θεωρίας-πράξης. Πάνω απ’ όλα, η διαμόρφωση ισχυρού θεωρητικού υπόβαθρου, η υπέρβαση της διάκρισης χειρωνακτικής-πνευματικής εργασίας, παραγωγών-υλοποιητών της πολιτικής, η οικοδόμηση κριτηρίων και κατάλληλου οργανωτικού πολιτισμού, η δημοσιοποίηση όλων των απόψεων στα μέλη. Διασφάλιση ώστε όλα τα μέλη να διατυπώνουν ουσιαστική γνώμη για όλα τα ζητήματα, όχι μόνο για τα τοπικά ή τα πρακτικά, και να συμμετέχουν με ουσιαστικό τρόπο στις κεντρικές-συνολικές αποφάσεις. Πολύ σημαντική πλευρά είναι ο παιδαγωγικός ρόλος της οργάνωσης/κόμματος. Η αυτοσυνείδηση των αγωνιστών/τριων αναπτύσσεται τόσο μέσω της πολιτικής πράξης-δράσης, όσο και μέσω της πολιτικής και πολιτιστικής μόρφωσης. Ο ρόλος μιας επαναστατικής οργάνωσης έχει άρα και μορφωτικό ρόλο/λειτουργία με διαρκή στόχο την ολόπλευρη ανάπτυξη των ατομικών χαρακτηριστικών των μελών της για τη συνεισφορά τους στο συλλογικό διανοητή. Στη λειτουργία της ευνοείται η συμμετοχή όλων των μελών με γνώμη, κρίση, αμφισβήτηση, ευθύνη, σε σύγκρουση με την ανάθεση και τον συγκεντρωτισμό, σε σύγκρουση με τα αντιδραστικά χαρακτηριστικά της κυριαρχίας, της εξουσίας, της αδιαφορίας, του ατομισμού. Η λειτουργία αυτή χρειάζεται να οργανώνεται συγκεκριμένα, ως αναπόσπαστο στοιχείο της συνολικής λειτουργίας και δράσης της οργάνωσης σε όλα τα επίπεδα, πρώτα από όλα στις Οργανώσεις Βάσης που αποτελούν τα κύτταρα του οργανισμού της.

- Η κατοχύρωση στην πράξη της αρχής της πλειοψηφίας, της υποχρέωσης και της ανάγκης να δοκιμάζεται στην πράξη από όλα τα μέλη ως θέση της οργάνωσης η άποψη που πλειοψήφησε ύστερα από ανοιχτή δημοκρατική συζήτηση και απόφαση. Με αντίστοιχα οργανωμένο τρόπο η οργάνωση πρέπει στην συνέχεια να αποτιμά και να επανασχεδιάζει. Η πρακτική αυτή εξασφαλίζει την πλέον αποτελεσματική προώθηση της κάθε φορά τρέχουσας γραμμής της οργάνωσης καθώς υλοποιείται από το σύνολο των δυνάμεων της, και ενοποιεί στην πράξη σε ανώτερο βαθμό την οργάνωση. Έτσι διασφαλίζεται ο αποφασιστικός χαρακτήρας όλων των συλλογικών διαδικασιών στη βάση της αρχής της δημοκρατικής πλειοψηφίας και όχι σε μετατροπή τους σε απλές συναντήσεις καταγραφής ψήφων. Η αρχή της πλειοψηφίας διασφαλίζει ταυτόχρονα τους όρους ώστε η αντίθετη άποψη/εις να έχουν τη δυνατότητα να γίνουν πλειοψηφικές στην οργάνωση. Παίρνει δηλαδή όλα τα μέτρα για την ισότιμη προβολή όλων των απόψεων εσωρογανωτικά, αλλά και δημόσια με οργανωμένο τρόπο. Δίνει τη δυνατότητα να τεθούν προς ψήφιση στις ανάλογες διαδικασίες οι διαφορετικές απόψεις. Κυρίως παίρνει όλα τα μέτρα για την ουσιαστική και σε ανώτερο επίπεδο σύνθεση των απόψεων. Έτσι, διασφαλίζεται η δυνατότητα να αντιμετωπίζονται πρακτικές διαγραφών λόγω άποψης, αντιπαράθεσης μηχανισμών και κλειστών ομαδοποιήσεων, δημιουργίας οργάνωσης μέσα στην οργάνωση, συκοφάντησης ή φίμωσης της αντίθετης άποψης.

 - Οι υποχρεώσεις του μέλους, η αποδοχή του προγράμματος και της πολιτικής γραμμής που αποφασίζονται συλλογικά, η συμμετοχή και δράση μέσα σε μια οργάνωση βάσης, η οικονομική συνεισφορά, η δράση στο κίνημα, η αυτομόρφωση, η συμμετοχή στη συλλογική συζήτηση, αποτελούν συνειδητή επιλογή και πολιτική αναγκαιότητα και ως τέτοιες κατοχυρώνονται στο πλαίσιο των καταστατικών αρχών, δεν έχουν καταναγκαστική διάσταση.

- Η οικοδόμηση της οργάνωσης σε παραγωγικό και πανελλαδικό επίπεδο. Το πολιτικό κέντρο βάρους της οργανωτικής μας συγκρότησης πρώτα και κύρια πρέπει να στρέφεται στην ανάγκη βαθύτερης απεύθυνσης και οργανικής σύνδεσης στην σύγχρονη εργατική τάξη. Αυτό αφορά την εργατική μας φυσιογνωμία που πέρα από τον προσανατολισμό, το στίγμα αλλά και την ουσία της μαζικής μας δουλειάς αφορά τη διάταξη των οργανώσεων και τις προτεραιότητες της κομματικής οικοδόμησης (εργατοπαραγωγικές οργανώσεις και κλάδοι στρατηγικής σημασίας). Αφορά όμως και την κατάκτηση μιας πιο πλατιάς πανελλαδικότητας, με την οικοδόμηση μιας μαζικής οργάνωσης με ρίζες σε όλες τις μικρές και μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, που, ανάμεσα στα άλλα, θα επιτρέπει και την καλύτερη αλληλοδιαπλοκή και σύνδεση με λαϊκά αγροτικά στρώματα και φτωχά στρώματα της υπαίθρου, όπως και την καλύτερη ανάδειξη και το ξεδίπλωμα των κεντρικών πολιτικών στόχων και πρωτοβουλιών με πανελλαδική απεύθυνση και εμβέλεια.

- Η εργατική δημοκρατία εδράζεται σε ένα μοντέλο οργάνωσης που αναδεικνύει τα μέλη και τις οργανώσεις σε καρδιά και ατμομηχανή της πολιτικής δράσης, τους δίνει ουσιαστικό ρόλο στη χάραξη και στην άσκηση της πολιτικής, στη θεωρητική παραγωγή. Που ζωντανεύει και πλουτίζει την εσωοργανωτική ζωή και λειτουργία και ενισχύει τη συμμετοχή των μελών σε αυτήν. Που οικοδομεί στενή σχέση μεταξύ μελών και εργατικής τάξης. Εργατική δημοκρατία σημαίνει επίσης μια αμφίδρομη σχέση ανάμεσα σε όλα τα όργανα (τοπικά, περιφερειακά, κεντρικά) και τις οργανώσεις βάσης, την κεντρική συλλογική διεύθυνση και την αυτοδιεύθυνση, τις αμεσοδημοκρατικές και τις αντιπροσωπευτικές μορφές, με καθοριστικό στοιχείο την ενεργό, συνειδητή και ουσιαστική συμμετοχή όλων των μελών στη συζήτηση, στον σχεδιασμό, στην απόφαση και στην υλοποίηση όλων των υποθέσεων της οργάνωσης.

- Ο καθορισμός διαδικασιών εκλογής και ανάκλησης οργάνων και μελών πρέπει να κατοχυρώνονται ρητά στις οργανωτικές αρχές – καταστατικό, για όλη την κλίμακα της οργάνωσης. Βασικά συστατικά στοιχεία λειτουργίας της οργάνωσης σε όλα τα επίπεδα αποτελούν ο συλλογικός έλεγχος των μελών και των οργάνων, η αιρετότητα και ανακλητότητα όλων των οργάνων, επιτροπών, αντιπροσώπων, υπευθύνων. Όλα τα όργανα εκλέγονται και είναι ανακλητά. Όλοι οι καταμερισμοί, υπεύθυνοι/ες, ομάδες και επιτροπές της οργάνωσης αποφασίζονται συλλογικά και υπόκεινται στον έλεγχο των αντίστοιχων οργανώσεων. Ανώτατο όργανο της οργάνωσης είναι το Συνέδριο της και οι Πανελλαδικές Συνδιασκέψεις ειδικού ή γενικού χαρακτήρα. Το κεντρικό πανελλαδικό πολιτικό όργανο της οργάνωσης εκλέγεται από το συνέδριο ή την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και αποτελεί το κεντρικό καθοδηγητικό όργανο ανάμεσα στα συνέδρια/συνδιασκέψεις. Όλα τα τοπικά και περιφερειακά όργανα εκλέγονται από συνδιασκέψεις (τοπικές-περιφερειακές). Όλα τα όργανα των οργανώσεων βάσης (γραφείο-συντονιστές/τριες) εκλέγονται από τις συνελεύσεις των οργανώσεων βάσης.

ΣΤ.3 Στράτευση και συμμετοχή στον επαναστατικό αγώνα για μια άλλη κοινωνία

«Οι κομμουνιστές αγωνίζονται για να πετύχουν τους άμεσους σκοπούς και για τα άμεσα συμφέροντα της εργατικής τάξης, αλλά στο σημερινό κίνημα εκπροσωπούν το μέλλον του κινήματος… Σε όλα αυτά τα κινήματα, τονίζουν το ζήτημα της ιδιοκτησίας ως το βασικό ζήτημα» - Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος

Για μας η οργάνωση δεν αποτελεί απλά ένα χώρο συσπείρωσης αγωνιστών και πρωτοπόρων ανθρώπων των κινημάτων, ούτε μια συνένωση αγωνιζόμενων πάνω σε μια πολιτική γραμμή. Η έννοια της επαναστατικής οργάνωσης είναι κάτι πολύ βαθύτερο και συνολικότερο. Η συμμετοχή στην επαναστατική οργάνωση αποτελεί δέσμευση του κάθε μέλους για καθολική άρνηση και αντιπαράθεση στον καπιταλισμό, συνειδητό αγώνα για την κομμουνιστική απελευθέρωση. Ως εκ τούτου, η συμμετοχή ενός αγωνιστή στην οργάνωση ορίζει μια σχέση. Σχέση ζωής, τρόπου δράσης, σύστημα σκέψης, πολιτική δέσμευση, ένταξη στο συλλογικό εμείς. Η σχέση που ορίζει η συμμετοχή στην οργάνωση αποτελεί μια βαθιά ενοποιητική λειτουργία που υπερβαίνει δημιουργικά κάθε άλλη επιμέρους ταυτότητα και συνθέτει διαλεκτικά ένα αποτελεσματικό σύνολο-δυναμικό που έχει ενιαίο σκοπό και στόχο την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού, την εργατική εξουσία-δημοκρατία, τη μετάβαση στο σοσιαλισμό και την κομμουνιστική απελευθέρωση της ανθρωπότητας.

«Πρέπει να είναι κανείς ενθουσιώδης για να πετύχει σπουδαία πράγματα».- Λένιν

Η οργάνωση που δημιουργούμε έχει ως συγκροτητική αρχή την κατανόηση και θεμελίωση της δυνατότητας και αναγκαιότητας της επανάστασης, βασισμένη στις επιστημονικές αναλύσεις και τα θεωρητικά εργαλεία ανάλυσης του κόσμου και της εποχής. Αυτή η κατανόηση και αποδοχή που συγκροτείται σε πρόγραμμα και δράση αποτελεί την «αλήθεια» των μελών της, η οποία τα ενοποιεί καθολικά. Χωρίς καθολικά επαναστατική στράτευση/σκοπό δεν υπάρχει κομμουνιστική οργάνωση.

Η κοινή δέσμευση και σχέση δημιουργεί τη συντροφικότητα που είναι το άλλο απαραίτητο συστατικό στοιχείο μιας επαναστατικής οργάνωσης. Ο βαθμός ισότητας και συλλογικότητας των συντρόφων/σσων μελών αποτυπώνουν την ποιότητα της οργάνωσης, όπως και τη διαφορά μεταξύ συντρόφου/σσας-μέλους και των υπόλοιπων αγωνιστών/τριων του κινήματος. Η ευθύνη και η δέσμευση στους κοινούς σκοπούς και στόχους, η εκπλήρωση των καθηκόντων και των συλλογικών αποφάσεων περιορίζουν την ατομική δράση και δημιουργούν συλλογική ικανότητα και κίνηση. Άρα, η συλλογική κίνηση δημιουργεί και έχει ανάγκη την πειθαρχία των μελών. Μέσα από την συλλογικότητα και συντροφικότητα της συλλογικής πειθαρχίας δημιουργούνται οι προϋποθέσεις της αντοχής στον επαναστατικό αγώνα, στις δυσκολίες, τις προκλήσεις, το θάρρος απέναντι στον ταξικό αντίπαλο και τους πολύμορφους μηχανισμούς του κεφαλαίου και του κράτους. Ταυτόχρονα, η συλλογική κίνηση και δέσμευση δημιουργεί τη χαρά της συμμετοχής σε μια κοινή μεγάλη υπόθεση, τη δημιουργικότητα της προώθησης ενός σκοπού και την απελευθέρωση της κάθε προσωπικότητας. Η οργάνωση ως ενιαίος οργανισμός συνδυάζει και κατευθύνει δυνάμεις, με αποτέλεσμα να «παράγουν» τα μέλη της περισσότερα από όσα θα μπορούσε ο καθένας/καθεμία δρώντας μόνος.

Το ζήτημα της στράτευσης και συμμετοχής στην επαναστατική οργάνωση και της δέσμευσης αποτελεί κρίσιμη πλευρά όλης της λειτουργίας μας, ειδικά κάτω από το βάρος των κοινωνικών συνθηκών που δημιουργεί σήμερα ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός, ιδιαίτερα στις σχέσεις των ανθρώπων, το γενικότερο πολιτισμικό υπόβαθρο των κοινωνιών και τις παθογένειες και πολλαπλές καταπιέσεις που οξύνονται. Η καταστροφική αλλοτρίωση και η ολοκληρωτική αποξένωση, σύμφυτα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, οξύνονται και οξύνουν τα προβλήματα των ανθρώπων σε όλα τα πεδία της ζωής. Απέναντι σε αυτή την πορεία, η απελευθερωτική δύναμη της επαναστατικής πράξης μέσα από μια επαναστατική οργάνωση, μπορεί να λύνει πολλαπλά και πολύμορφα προβλήματα και να εξοπλίζει το δυναμικό σε ανώτερο επίπεδο. Ή όπως διατυπώνει θεωρητικά ο μαχόμενος μαρξισμός, μέσω της επαναστατικής πράξης μεταβάλλεται ποιοτικά και δομικά τόσο η αντικειμενική συνθήκη ύπαρξης του ανθρώπου όσο και η ταξική συνείδηση, αίρεται το φαινόμενο της πραγμοποίησης, ο αστικός κόσμος συλλαμβάνεται ως όλον, όχι μερικά, αποσπασματικά, κατακερματισμένα.

Οι μεγάλες ταξικές συγκρούσεις που έρχονται χρειάζεται να μη μας βρουν απροετοίμαστους, αλλά με συνολικό πολιτικό σχέδιο, ενισχυμένους σε όλα τα πεδία, πιο ικανούς! Χρειαζόμαστε νέα «όπλα», μεγαλύτερη «δύναμη πυρός», γνώση και τόλμη, βασισμένα σε στέρεες θεωρητικές, πολιτικές και οργανωτικές βάσεις. Για αυτό καλούμε τους πρωτοπόρους εργαζόμενους/ες και τους αγωνιστές/στριες που παλεύουν ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση και την καπιταλιστική βαρβαρότητα να συσπειρωθούν και να πυκνώσουν τις γραμμές της νέας οργάνωσης, δίνοντας δύναμη, αποτελεσματικότητα και νέα πνοή στους «μικρούς» και μεγάλους καθημερινούς αγώνες και στην μεγάλη πορεία για την κομμουνιστική απελευθέρωση της ανθρωπότητας.

Δηλώνουμε ότι δεν φιλοδοξούμε να είμαστε μια ακόμα αριστερή οργάνωση, έστω αγωνιστική και συνεπείς. Φιλοδοξούμε να γίνουμε μια πολιτική δύναμη καθολικής ανατροπής και επαναστατικής προοπτικής, χρήσιμη για τον κόσμο της δουλειάς, τη νεολαία, τους καταπιεσμένους. Σε αυτό το καθήκον απαντάει η συγκρότηση μας, σε αυτό το δρόμο θα βαδίσουμε αποφασιστικά.

Το ιδρυτικό Συνέδριο της

Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης

16 Φεβρουαρίου 2025